Hoe ga je om met angst?
Er zijn verschillende manieren om om te gaan met angst.
In de afgelopen jaren heb ik ongelofelijk veel mensen gezien die bang zijn geworden voor hun eigen lijf. Dat benoemen ze overigens niet zo. Ze zijn bang voor de ziekte of voor de behandelingen die ze door de ziekte moeten ondergaan en de reactie van hun lijf daarop.
Van de cliënten die ik gezien heb met kanker, was maar een klein deel echt bang om dood te gaan. Ze denken er wel eens aan, maar de angst voor andere dingen is groter, de angst om hun kinderen niet te zien opgroeien, de angst om een lichaamsdeel te verliezen en wat dat doet met hun uiterlijk. De angst wat anderen (hun partner) daarvan vinden, dat ze niet meer aantrekkelijk zullen zijn, dat ze een last zijn voor de mensen om hen heen. De angst om niet meer het leven te kunnen leiden wat ze tot nu toe hadden. Dit is pas een kleine greep uit de angsten die voorbij zijn gekomen.
Voor iedereen geldt een andere manier om omgaan met hun angst. Dat is afhankelijk van de persoon.
Wat volgens mij altijd van belang is, is aan jezelf durven toegeven dat je angstig bent of bang net welk woord voor jou de lading dekt.
Als jij kunt zeggen, ik ben bang op dit moment erken je aan jezelf dat dit nu even de waarheid is. Dit hoeft niet de waarheid te zijn over 10 minuten of over een dag. Maar voor nu, is dit het! Dus stap 1. Erken de angst.
Vervolgens zijn er twee mogelijkheden bij stap 2, je kijkt de angst aan of je je kijkt weg van de angst.
Of te wel, je durft deze te voelen, of je durft dat nu niet. En beide zijn oké. Dit is heel belangrijk. Als jij het gevoel hebt dat het nu teveel is, zoek afleiding. Je hebt al toegegeven dat de angst er is, dat is stap 1. Ervoor kiezen om je af te leiden van de angst is een prima keus op sommige momenten. Hoe doe je dat afleiding zoeken? Ga iets doen wat er niets mee te maken heeft, een serie kijken, tekenen, wandelen, strijken of werken. Alle zijn goed, als ze jouw afleiden.
Als je ervoor kiest de angst aan te kijken, of te wel te voelen, ga dan na waar in jouw lichaam de angst voelbaar is. Dus je verplaatst je aandacht naar dat lichaamsdeel, benoem je lichaamsgevoel. Dus bijvoorbeeld, er zit een kramp op mijn borst, ik heb spanning in mijn benen. Mijn handen trillen.
Hierbij geef je jezelf nog meer ruimte om te laten voelen wat er op dit moment is. Je blijft daar even bij met je aandacht, maak het het niet groter en niet kleiner, je blijft ernaar kijken als het ware. Je observeert je lichamelijke reactie van de angst.
Het kan zijn dat deze lichamelijke gevoelens veranderen, verminderen of iets vermeerderen. Het belangrijkste is dat je blijft observeren wat er is en er niet met je denkhoofd iets anders van maakt dan puur dat wat je voelt. Lichaamsgevoel is dus iets anders dan een emotie!
Als het gevoel verplaatst, blijf observeren. Je geeft je gevoel de ruimte.
Gevoel wil gevoeld worden!
Als het dus ruimte heeft kan het verminderen, vervagen. Het gevoel is gevoeld en niet meer nodig.
Mocht het niet verminderen dan stop je na een aantal minuten en doe deze oefening, want dat is het dan, morgen nog een keer. Net zo lang totdat je de vermindering voelt.
Het kan zijn dat het eerst erger wordt. Of dat het andere emoties oproept, zoals verdriet of boosheid. Blijf observeren!
Vind jij dit nou allemaal te spannend klinken en wil je deze oefening niet alleen doen, neem dan contact met me op. Dan kijk ik hoe ik je kan begeleiden zodat het makkelijker gaat.
Tot slot stap 3. Laat het los en daarmee bedoel ik, stop de oefening, kijk weer even om je heen waar je bent, voel je voeten op de grond, of je billen op de stoel en ga iets heel anders doen. Bij voorkeur iets leuks 😉
Ken jij iemand die geholpen zou zijn bij dit bericht, laat het ze gerust lezen. Als jij je aanmeld voor de tips en inspiratie mail weet je zeker dat je niets mist. Je helpt daar niet alleen de ander maar ook mij mee.
Veel vertrouwen gun ik je deze week