Al maanden heb ik met name bij het sporten, maar ook op andere momenten van de dag, last van kramp rond mijn rechter heup gewricht. Ondanks dat ik zelf veel fysiotherapeutische kennis van het lichaam heb, kon ik niet goed lokaliseren waar de pijn precies vandaan kwam en hoe het kwam dat de kramp/ pijn van de kramp op bepaalde momenten er wel en soms er niet was.
Afgelopen week draaide ik mijn hoofd en voelde dat de plek weer verkrampte en toen dacht ik nu ben ik er klaar mee. Ja soms duurt het even voordat je een klacht echt zat bent … je ziet echt een (eigenwijs) mens.
Dus ik sprak met mezelf af; vanaf nu ga je iedere dag even met je aandacht bij de krampplek zijn. En zorgen dat het lichaam actief wordt aangezet tot herstel.
Wat dit eigenlijk ook betekent, is dat ik weer meer tijd nam om connectie te maken met mijzelf, mijn lijf en wat ik nu nodig heb.
Dus iedere ochtend als ik wakker ben, doe ik ontspanningsoefeningen waarbij ik mijn aandacht breng naar mijn rechter heupregio. Mijn intentie van de ontspanningsoefening is connectie maken met de pijnplek en kijken / observeren wat er dan gebeurd, wat mijn lijf gaat doen. Ik moet dus niet ontspannen, de pijn moet niet weg in dit moment, niets moet. Ik maak contact en observeer.
Na een paar dagen voelde ik dat het rond mijn heup begon te stromen, er leek wat ruimte te komen. Ik voelde dat die ruimte groter werd en zich uitbreidde naar mijn onderbuik en een stukje mijn been in. Het voelde heel fijn, die ruimte.
Op dat moment voelde ik en wist ik, het herstel staat aan. Heerlijk is dat!
Diezelfde avond had ik training en was dus benieuwd wat er zou gebeuren, zou de kramp komen of niet? Pas aan het einde van de training voelde ik de kramp iets opzetten, maar in veel mindere mate dan al die weken ervoor. Ik maak daaruit op dat mijn lichaam, het herstel nog niet heeft afgerond en dat de heup nog wat extra aandacht kan gebruiken van mij. Dus ik ga nog even door in de ochtend met mijn oefeningen, maar de start is gemaakt.
Waarom schrijf ik dit nou, want kramp bij de heup lijkt in het niets op borstkanker. Er zijn echter overeenkomsten, namelijk dat er een klacht is, een ziekte waarvan jij graag wilt dat deze verdwijnt.
Deze manier van ermee omgaan is een manier om het zelfgenezend systeem van je lichaam aan te zetten. En het werkt voor elke klacht! Soms is duurt het wat langer om dit bewust aan te zetten, soms is het zo gepiept. Maar dit is wat jij zelf kunt doen! Ga jij dit doen?
Als ik maar 1 iemand met deze mail heb kunnen helpen, dan ben ik blij. Mogelijk ben jij dat.
Wil jij dit uitproberen en heb je er vragen over mail me gerust, ik beantwoord je vragen met liefde.