Welke pijn is erger?
Een heel aantal jaar geleden, had ik met mijn spelletjes groepje (ik houd heel erg van bordspellen en had op dat moment zelfs 3 groepjes om spelletjes te spelen) een spelletjesavond. Deze avond begonnen we echter met even bijkletsen hoe het met iedereen ging. Het was bij mij thuis, dus tijdens dat ik de thee en koffie aan het maken was waren de gesprekken al in volle gang.
Een van de dames vroeg een ander iets over hoe zij het geloof beleefde omdat ze daar zelf een vraag over had. Daar ging het gesprek over op het moment dat ik erbij kwam zitten. Aangezien de vraag niet aan mij was gesteld was ik vooral aan het luisteren. Totdat er op een gegeven moment een vraag in me opkwam die ik stelde. Die vraag en ik weet echt niet meer wat die was, ging over dat je op meerdere manieren naar het geloof kon kijken. De reactie van de vriendin die aan het woord was, was dat ik me er vooral buiten moest houden omdat het daar niet over ging.
Het werd doodstil en alle ruggen werden naar mij toegedraaid.
Oke dacht ik, dat was de foute vraag blijkbaar. Heb ik iemand aangevallen hiermee? Was mijn toon niet goed. “What just happend” dacht ik terwijl ik naar de ruggen zat te kijken van het groepje. En ineens schoot me te binnen: “wat ga ik nu doen”? Ga ik me conformeren aan dit gesprek? Meedoen terwijl ik er anders tegen aankijk? Of laat ik deze gaan en accepteer ik dat ik er nu buiten val met mijn vraag en idee.
En ik koos, ongeveer voor het eerst in mijn leven voor het laatste. Ik bleef bij mijn vraag en probeerde niet de vraag kleiner te maken, of me weer te verbinden met de groep. Ik bedacht: “als deze vraag hier op dit moment niet gehoord kan worden dan is dat wat het is”.
En toen voelde ik het in mijn lijf! Het ging letterlijk pijn doen, in mijn schouders en mijn keel en vooral in mijn hartstreek.
Gelukkig werk ik al heel lang met mijn eigen lijf en weet ik ongeveer wat voor signalen er kunnen zijn. Ik schrok dus niet heel erg, maar realiseerde mij dat dit de prijs is die ik betaal voor staan voor mijn standpunt. Het gevoel van buitengesloten worden, een voelbare pijn in mijn lijf, zelfs verdrietig voelde ik me.
Maar er was nog iets voelbaar, een heel stevig gevoel in mijn bekken, standvastig en dat maakte dat ik helemaal kon zijn met de pijn die ik had, ik kon het dragen!
Staan voor mijn eigen ideeën, vragen of standpunten maakt dus soms dat ik alleen sta en dat voelt niet fijn over het algemeen.
Op het moment dat ik de stevigheid voelde, draaide een van de andere dames zich om naar mij; “ze keek me aan en vroeg, wat bedoelde jij nou eigenlijk net met jouw vraag?” Ik legde het haar uit, de anderen bleven met hun rug naar me toe zitten. Dit was wat het was, niet meer en niet minder. En dit is voor mij een van de allergrootste lessen geweest in voor mezelf staan.
Ik weet hoe het is om met de anderen mee te gaan, mee te bewegen en om in zo diplomatiek mogelijke bewoordingen mezelf toch bij de groep te laten horen. Ik weet hoe het voelt om mee te gaan terwijl ik dat eigenlijk niet wil. En mijn conclusie is dat meegaan altijd resulteert in pijn, omdat ik dan namelijk mezelf verloochen. Ik verraad mezelf om deel te blijven van de groep, dit heb ik mijn hele leven gedaan, ergens vanaf de basisschool. Dat gevoel van mezelf verloochenen is donker, dan voel ik me teneergeslagen, gefaald, en somber.
Een heel ander gevoel dan pijn in mijn borst en keelstreek en stevigheid in mijn bekken.
Ik weet nu wat ik prefereer, dat laatste.
Dus nu ben ik door de jaren heen telkens aan het oefenen met bij mijn eigen waarheid blijven. Vragen stellen als ik vind dat dat nodig is, mijn eigen spel spelen. En als een ander dat niet zo leuk vindt stopt waarschijnlijk de vriendschap, zoals ook deze spelletjesgroep er niet meer is.
Doet dat pijn? Ja. Dat doet het en daar kan ik mee leven! Daar kan ik beter mee leven dan met mezelf teleurstellen en verloochenen.
Is het makkelijk? Nee, ik stap nog regelmatig in de valkuil, vooral als ik me er niet van bewust ben hoe mijn lijf reageert.
Moet ik dus blijven oefenen? Nee dat moet niet, maar dat wil ik wel, dus daar ga ik voor ook in dit nieuwe jaar.
Wat is jouw besluit, waaraan jij ook dit jaar je voor wilt inzetten, ook al is het veel oefenen, doet het soms zelfs pijn maar waar jij van weet het gaat me veel opleveren?
Ik ben benieuwd!
Mocht jij nou op zoek blijven naar waar jouw vermoeidheid vandaan komt om deze om te gaan buigen naar fit , energiek en blij zijn, meld je dan hier aan voor het gratis webinar “ De vijf stappen van moe naar fit” of dinsdag 17-januari 2023
Heb een standvastig weekend!