Hard werken
Deze week lag ik op de bank bij mijn eigen therapeut. En er gebeurde iets heel bijzonders, voor het eerst in lange tijd was ik niet aan het werk, terwijl ik op de bank lag!
Ik en misschien moet ik schrijven wij, zijn zo gewend geraakt om hard te werken, zelfs als we ontspannen.
Bij patiënten zie ik het ook, bij nagenoeg iedereen, ze willen helpen ontspannen, doen hun best, gaan expres langzamer en dieper ademen, alles zodat het lijf maar losser komt. “Kunnen we nog echt loslaten en laten gebeuren?”; denk ik wel eens.
Zeker als ik zelf dan op de bank lig en voor het eerst sinds tijden niet aan het voelen, bedenken of sturen ben maar puur aan het ervaren. Alsof ik achterover leun en kijk en voel, maar dat ik niets maar dan ook helemaal niets stuur.
Bewust ontspannen is met aandacht kijken/voelen/ervaren wat er met je lijf gebeurd. Soms helpt het heel erg om dit aan te zetten, door te starten met expres dieper en langzamer ademen of je spieren expres loslaten. Het stapje daarna is kun je laten gebeuren wat er gebeurd in je lijf, zonder dat jij nog iets doet! Dan ben je alleen maar aan het ervaren wat is.
En dan is er nog de werksituatie!
In 2000 was ik in Vietnam, daar zag ik mannen, zandzakken sjouwen, die ik niet eens een beetje van de grond kon krijgen, ik heb het geprobeerd! Ook mijn vader en broer kregen ze niet van de grond! Al deze heren waren kleiner dan ik en ouder, zeker ouder. Ze tilden één of soms zelfs twee zakken per keer. Zeker een paar honderd meter achter elkaar. Daar stapelden ze de zakken op en liepen dan terug naar het beginpunt om van voor af aan te beginnen. De hele dag door.
Als ze terugliepen naar het beginpunt, zag ik (ik studeerde fysiotherapie he, dan let je daarop) hoe ontspannen ze liepen, hun armen zwierden, ze kletsten, hun passen waren veerkrachtig en los.
Dit beeld ben ik nooit vergeten, dit is zoals mijn opa dat altijd noemde: ‘na gedane arbeid rust’ , alleen dan tussendoor.
Als jij op de gang loopt naar je volgende patiënt, ben je dan hard aan het werk? Of laat je dan even los? En in de pauze, nog aan het werk, op tijd je lunch op hebben anders begin je te laat, dus het werken tegen de klok.
Dus voor deze week een overdenking;
Wanneer ben jij nog steeds hard aan het werk, terwijl je eigenlijk kan / zou moeten/ zou willen loslaten?