Dit jaar loopt ten einde! Voor mij altijd een moment voor reflectie en ook het moment om te kijken naar de toekomst.
Als ik dit jaar iets helder heb gekregen is dat ik het vak niet kan uitoefenen zonder dat er mensen zijn die het nodig hebben. Mijn cliënten zijn zo ongelofelijk moedig. Ze stappen in een behandeling om een doel te behalen, waarvan ze van te voren niet weten of ze het kunnen behalen. Ze stellen zich open, laten zich van hun kwetsbare en ongelofelijk sterke kant zien.
Dus ik ben dankbaar. Dankbaar voor iedereen die dit aandurfde, die zich met ziel en zaligheid (leuke woordspeling zo met de kerst leek me) in de behandeling stortte. Die durfde te vertrouwen op zichzelf en ook op mij, om ze te begeleiden.
Dus dank jullie wel. Ik ben niet de mens of therapeut die ik ben zonder jullie.
En dan nu vooruitblikkend.. mijn grote verandering is dat ik de fysiotherapie ga verlaten. Na bijna 24 jaar in het vakgebied, zeg ik het vaarwel. Met een gevoel van dankbaarheid en ook van rust. Dit is mijn volgende stap.
Al weken ben ik aan het zoeken hoe ik mijzelf nu moet noemen, beroepsmatig dan. Als ik geen fysiotherapeut meer mag heten (volgens de BIG mag het nog wel 4 jaar), heet ik dan gewoon therapeut of coach? Hoe gaat het precies lopen in mijn bedrijf nu het fysiotherapie deel eraf valt? Dit alles is nog open, dus zo ga ik dit jaar tegenmoet. Open en met vertrouwen.
Dit gun ik jullie ook! Een open en op jezelf vertrouwend jaar, vol liefde natuurlijk.
Voor nu hele fijne feestdagen, een fantastische jaarwisseling en voor 2025; veel nieuwsgierigheid, liefde en vertrouwen.
Tot in het nieuwe jaar
Liefs Ester