Van boos naar rust
Voordat je dit, hopelijk weer zeer waardevolle blog leest, onderaan dit blog staan twee hele mooie vakantie aanbiedingen, één geldt nog maar heel even. Mogelijk iets voor jou?

Gisteren kwam er een dame bij me voor een eerste gesprek. Bij de vraag waarom kom je bij me kwam er een stortvloed aan woorden en vooral een golf van woede. Onbegrip vanuit het werk, zich niet gehoord voelen en vooral zich niet serieus genomen voelen. Ik liet haar even begaan voordat ik haar vroeg de woordenstroom heel even te stoppen. Ik benoemde hoe ze bij me overkwam, hoe boos en wat ik hoorde in haar woorden.

Ik vroeg haar in haar eigen woorden toe te voegen hoe zij zich voelde. Niet wat er gebeurd was nu, maar alleen hoe ze zich daarover voelde. Dit kon zij opvallend goed, zeker omdat ze net daarvoor vermeldde dat een therapeut haar ooit had gezegd dat ze niet door kon dringen tot haar gevoel. Iedereen kan voelen! Dus laat je nooit anders vertellen, zeker niet door iemand die niet weet wat jij voelt. Een ander mens dus, want alleen jij kunt dat. Dit was even mijn frustratie tussendoor. Nu ga ik verder met mijn verhaal waar je hopelijk weer veel aan hebt.

Ik stelde haar voor in plaats van de intake helemaal netjes af te maken om een oefening te doen. Daar ging ze mee akkoord dus ik vroeg haar even te concentreren op het gevoel van boosheid in haar lijf. “Waar voel je de boosheid als lichamelijke reactie” vroeg ik haar. “Overal” zei ze prompt. Een reactie die ik meestal krijg op deze vraag. Dus ik vroeg door, maar waar voel je dit het best, in je benen, je armen, je borst, je keel? Welke plek schreeuwt het hardst? En toen zag ik haar ademhaling in haar buik zakken, ze zuchtte en zei “ in mijn borst gebied”. Ik stelde haar nog wat vragen zodat ze bleef voelen en toen zei ze verbaast: ”maar sinds jij deze vragen stelt wordt het gevoel anders, ik voel me rustiger en minder boos”. Ik legde haar uit dat dat niet kwam door mijn vragen maar door haar voelende observatie in haar lijf.

We willen geen pijn voelen, we willen eigenlijk ook vaak weg bij onze emoties, dat is ook een soort pijn. Maar als we een emotie voelen en deze observeren voor wat hij is, zonder er iets mee te moeten doen, kan hij uitdoven. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt zelfs dat dit uitdoven meestal gebeurd binnen 90 seconden.
Dus ben jij boos, bang of verdrietig ga naar het lichamelijke gevoel toe en observeer het, volg het en laat het voor wat het is. De kans is groot dat de emotie uitdooft en dat levert je rust en ruimte op.

Wil jij dit ook die rust en ruimte maar weet je niet zo goed hoe je dit alleen kunt doen of je bent toch een beetje bang voor deze emoties, doordat je het vertrouwen in je lijf kwijt bent, neem dan even contact met me op. Voor aankomende week heb ik nog plek vrij om drie mensen te helpen om rust en ruimte te vinden. En dit nog steeds voor de vakantieprijs van €60,- . Wil jij dit of heb je een vraag neem contact met met op.

Ten tweede op donderdag 26-9 houd ik een gratis lezing bij de bibliotheek in Leusden. Dit zal interactief zijn en je hebt veel mogelijkheid om je vragen te stellen. Wil je hierbij zijn. Meld je dat aan, er is beperkt plek. Aanmelden kan via https://www.bibliotheekeemland.nl/Actueel/agenda/blikopeners-lijf.html

Heb een heerlijk zonnig weekend, vol rust en ruimte