Gisteren speelde ik een spannende padelwedstrijd. Drie sets lang ging het gelijk op, tot de laatste ballen van de laatste game. Alles kwam op mij af. En eerlijk? Dat voelde geweldig. We wonnen.
Na afloop zei mijn tegenstandster: “Zo stom, we hadden afgesproken geen ballen naar jou te slaan… en tóch sloeg ik ze allemaal naar je toe.”
We moesten lachen. Maar meteen ging het over de theorie van de roze olifant. Want zodra je denkt: “Ik mag niet aan een roze olifant denken”, is dat precies wat er gebeurt. Je ziet hem voor je. Groot. Roze. Overal.
En precies zo ging het bij haar: alle aandacht was op mij gericht, dus alle ballen kwamen ook naar mij.
En nu komt het… Dit werkt in je brein precies hetzelfde wanneer je ziek bent.
Als je ziek bent, voelt alles als die roze olifant
Misschien herken je dit: je bent bang voor de uitslag van een onderzoek. Je voelt de angst in je lijf, het maakt je bijna benauwd. Je wilt er niet aan denken… maar juist daardoor wordt het groter, zwaarder, intenser.
En dan gebeurt er iets pijnlijks: je verliest grip op je gevoel. Waar je vroeger goed kon voelen – je wist wat je nodig had, waar je blij van werd – voelt nu alles verkeerd.
Maar hier zit ook de sleutel. Want waar je je aandacht op richt, dáár gaat je energie naartoe.
Waar wil jij je aandacht naartoe laten gaan?
Tijdens ziekte is het bijna een training:
– Hoe zou het voelen als je een goede uitslag krijgt?
– Hoe zou het voelen om straks weer een blokje om te lopen zonder buiten adem te raken?
– Hoe voelt het om de zon warm op je gezicht te hebben, of die prachtige bloemen te ruiken die je gekregen hebt?
Dit gaat niet om je kop in het zand steken. Het gaat erom dat je je brein leert sturen. Dat je bewust kiest: waar wil ik meer van?
En wat als dat te moeilijk voelt?
Dan mag je het klein maken. Afleiding zoeken. Tegen jezelf zeggen: “Oké, mijn gedachten blijven steeds naar wat ik niet wil. Dus ik verleg mijn aandacht.”
Heb je pijn? Vraag jezelf: “Welk deel van mijn lichaam doet géén pijn?”
In mijn 24 jaar ervaring heb ik vaak gehoord: “Alles doet pijn.” Maar écht… nooit, maar dan ook nooit, was dat 100% waar. Er was altijd een stukje dat wél vrij voelde.
Jouw roze olifant
Dus, ontdek jouw roze olifant. Welke gedachten of gevoelens maken alles zwaarder? En hoe kun je ze zachtjes de kamer uitrollen door je aandacht te verschuiven?
Zie het als een spel. Want hoe lichter je ermee omgaat, hoe makkelijker het wordt.
En misschien is dit precies wat je nu nodig hebt: een beetje lucht, een beetje grip en een beetje hoop.
Wil je ontdekken hoe jij dit concreet kunt toepassen in jouw dagelijks leven, juist nu je wereld op zijn kop staat?
Ik help vrouwen zoals jij om weer houvast te vinden, stap voor stap. Laten we samen kijken waar jouw roze olifant zit en hoe je hem de kamer uit kunt laten rollen.
📩 Stuur me gerust een berichtje of plan een kennismaking. Je hoeft dit niet alleen te doen.